Queenstown en centraal Otago

Ontbeten op de kamer met een gekookt eitje (rest gelijk gekookt voor onderweg) en op weg gegaan naar Queenstown. Het weer is omgeslagen. Niet zonnig meer, maar wel lekkere temperatuur. Helaas begon het al gauw te regenen.

We kwamen langs een bungee-jump lokatie, de Kawarau-brug, de eerste van Nieuw-Zeeland (1988). Gestopt en het centrum bekeken. Ook werden er net sprongen gedaan, die je van dichtbij kunt zien. Heel spectaculair! Van de foto's krijg je al hoogtevrees.

Aangekomen in Arrowtown regende het een beetje. Het is een leuk goudzoekersstadje met koloniale huizen. Vroeger woonden er 9 chinezen in het dorp, die naar goud zochten. Ze woonden in kleine huisjes aan het eind van het dorp. Zie de foto. Het staat bekend als het dorp met de mooiste herfstkleuren en dat is zeker waar! Ondanks de regen was het prachtig.

Toen we in Queenstown aankwamen goot het! Echt geen weer om iets te ondernemen. We hebben met de auto door de stad gereden (de bergen en het meer waren in nevel gehuld) en zijn toen weer teurggegaan over de zelfde weg. We hebben dus zo'n 100 km voor niets gereden, maar geen probleem: we hebben Queenstown toch gezien!).

In Cromwell (de wijn en fruitstad) was het bijna droog en hebben we geluncht. Toen door de Lindis Pass dwars door het heuvellandschap richting het noorden. In de reisgids staat dat het waarschijnlijk de mooiste weg van N.Z. Is en dat geloven wij ook. Zeker met die herfstkleuren! Wel heel eentonig (we zijn te veel verwend!) en erg lang, maar we hebben toch genoten.
Het zonnetje kwam weer door en het was droog.

Aangekomen in Twizel (leuke naam voor een kat of hond vonden wij) een leuk motel gevonden. We hebben weer een top kamer. Net ontzettend lekker thais gegeten bij een authentiek tentje. De serveerster (met pet op) kookte zelf, dus even geduld ..... . Maar het resultaat was verbluffend! Echt thais eten.

Morgen nog zo'n 300 km naar 'huis'. We hebben er al weer 2500 km op zitten sinds we de auto huurden.

Morgenavond dus nog een verslag, en dan even rust om bij te komen van alle impressies en om de was te doen. Ook weer even zelf koken, want we kunnen nog genoeg buiten de deur eten.

De foto's die we steeds bijsluiten, vergen wat tijd. Eerst moet je het verslag maken en versturen en de foto's daarna stuk voor stuk uploaden. Het kan dus zijn dat je niet gelijk alle foto's ziet als de mail binnenkomt.
Ligt ook aan de wifi-verbinding hoe snel dat gaat.